گوشه‌ای از باغ را چهار پنج درخت چنار گرفته است و درست جایی پشت چنارها، دیواری است که بافتش با

آنکه از غیر خدا چیزی خواهد، سزاوار محرومیت باشد.* فرخ‌خان نخوتمند و متکبر نشسته بود بالای مجلس و با آن

چوب را پشتش پنهان کرده بود و لبخندی را به زور چپانده بود روی صورتش. خوب می‌دانستم که اگر با