یک نویسنده ی عاشق هنر
سال گذشته خوب یا بد گذشت. رنج‌ها و ناکامی‌هایی داشتیم که به هر حال از آن‌ها گذر کردیم و قطعاً موفقیت‌ها و کام‌یابی‌هایی هم داشتیم؛ اما در سال جدید قرار است چگونه باشیم تا به حال به این موضوع فکر
این نوشته‌هایی که بعد از این سطرهای ابتدایی می‌آید شاید تنها مختص من نباشد و بتوانید با آن‌ها انس بگیرید و خودتان را ببینید که این روزها را از سر گذرانده‌اید و به دنبال راهی هستید که خودتان را از
نزدیک سال جدید، همه به تکاپو می‌افتند. بازار پر از رنگ می‌شود. بازار امسال رنگی‌تر از سال‌های گذشته بود. شاید هم همیشه رنگی بود و من پشت دیوارهای سیاه و سفید خانه رنگ‌ها را فراموش کرده بودم. بانوانی با چادر،
وقتی در کلاس نویسنده مدرس ثبت نام کردم، فکر نمی‌کردم قرار است چنین بلایی بر سرم نازل شود. از آخرین باری که با اقتدار به چند شاگرد بزرگ‌تر از خودم درس می‌دادم بیست سال می‌گذرد. بیست سال پیرتر شده‌ام
“زندگی نامه اعتلای شخصیت است و شخصیت آفت زمان ماست.” توماس کوتور توماس کوتور نقاش آکادمیک و جمهوری‌خواه فرانسوی بود. کوتور در سال ۱۸۱۵ در سنلیس واقع در شمال فرانسه متولد شد. پدرش یک کفاش بود و در سال ۱۸۲۶
چند روز پیش نامه‌ای از مارک منسون درباره قدرت نه گفتن دریافت کردم. در آن نامه از سلطه‌گری والدین نوشته شده بود. اینکه بسیاری از افراد به خاطر خواسته‌های والدینشان توان حرکت ندارند و مرتب درجا می‌زنند. به خاطر شیوه‌های
آخرین دیدگاه‌ها