گردن‌آویزش خیلی می‌ارزید. شاید قد یه خونه توی سعادت‌آباد. آویزش گل رزی بود اندازه‌ی کف دست با دوتا جواهر قیمتی

  خانه‌ی جدید بزرگ و دلباز بود. مادر می‌خواست خانه را به همه نشان بدهد. در این بیست سال مستاجری

هیچ چیز سرجایش بند نبود. همه‌چیز مغشوش و درهم و برهم و در حاله‌ای از ابهام بود. مادر بی‌حوصله کنار

  نگرانی‌اش را از اوضاع مملکت پنهان کرده بود و به خیالش زن و بچه‌اش متوجه نبودند که چه رنجی