سولماز به گل‌های قالی خیره شده بود و فکر می‌کرد که این آخرین قالیچه‌ای است که در این خانه می‌بافد.

  شالی دور گردنم پیچیده شده است. شالی بلند و پهن که انتها ندارد. فکر می‌کنم چطور دنباله‌ی شال به

مرد در سکوتی بی‌انتها غرق شده بود. چند نفری در سرش مدام حرف می‌زدند. هربار که دهان باز می‌کرد، حرف‌های