سولماز به گل‌های قالی خیره شده بود و فکر می‌کرد که این آخرین قالیچه‌ای است که در این خانه می‌بافد.

  شالی دور گردنم پیچیده شده است. شالی بلند و پهن که انتها ندارد. فکر می‌کنم چطور دنباله‌ی شال به

مرد در سکوتی بی‌انتها غرق شده بود. چند نفری در سرش مدام حرف می‌زدند. هربار که دهان باز می‌کرد، حرف‌های

امروز شهر خلوت است. نرسیده به میرداماد مرد بلند قدی جلوی ماشین دست نگه می‌دارد، فکر می‌کنم سوارش کنم یا