یک نویسنده ی عاشق هنر
مروری بر تمرین‌های نویسندگی روز سوم از هفته به سراغ تمرین‌های خاک خورده دوره نویسندگی می‌روم. صفحه اول را باز می‌کنم. جمله اول توجم را جلب می‌کند ارزیابی نابهنگام ایده‌ها ممنوع ” شاهین کلانتری” این جمله به من گوشزد می‌کند
مام سفید گیس طبیعت در آغوش پر مهرت به تماشای تو نشسته ام و آرزو می کنم آغوشت هیچگاه گرم نباشد و هیچگاه بر گیسوان سفید رنگت، خضاب نبندی. می دانم این اوج خودخواهی است اما نمی دانم این چه
داستانک روی زمین یک یاکریم کوچک افتاده بود. رها با ساک نان در دستش آرام به سمت یاکریم رفت. یا کریم خود را به هر زحمتی بود از رها دور کرد. یا کریم پایش لنگ می زد. بال هایش هم
ششمین جلسه از سمپوزیوم نویسندگی هم گذشت. مدت ها بود که راس ساعت هفت صبح در هیچ کلاسی حضور نداشتم. چهار جلسه اول را غیبت کردم. یعنی هرکاری کردم، نتوانستم راس ساعت درآن کلاس ها حضور پیدا کنم. اما به
خانم لام.میم حسابی سرش شلوغ است. یک روز از خواب بیدار شد و دید که مثل قبل نیست و دلش می خواهد برای خودش کاری داشته باشد.دیگر دلش نمی خواست بخوابد. قبلا همش می خوابید. وقت هایی هم که نمی
آخرین دیدگاه‌ها