نوشته‌های تازه

  خانه‌ی جدید بزرگ و دلباز بود. مادر می‌خواست خانه را به همه نشان بدهد. در این بیست سال مستاجری تا حالا این‌طور خانه‌ای نصیبش

هیچ چیز سرجایش بند نبود. همه‌چیز مغشوش و درهم و برهم و در حاله‌ای از ابهام بود. مادر بی‌حوصله کنار کپه‌ای از لباس‌های نَشُسته روی

  نگرانی‌اش را از اوضاع مملکت پنهان کرده بود و به خیالش زن و بچه‌اش متوجه نبودند که چه رنجی می‌کشد. هر روز کم‌حرف‌تر و