زمانی بود که فکر میکردم که گردش و تفریح در طبیعت باعث اتلاف وقتم میشود و به جای آن در خانه مشغول مطالعه و خواندن دروسم بودم تا بتوانم از پس امتحاناتم بربیایم؛ اما گذر زمان ثابت کرد که این دوری از طبیعت به آرامی ذهنم را خسته و به طبع آن عملکردم را ضعیف میکرد.
دیانای ما در طی سالیان درازی شکل یافته است. انسانی که در آپارتمانها و شهرهای صنعتی زندگی میکند عمر خیلی زیادی ندارد و در مقایسه با اجداد خوراک جو و اولیهمان، ما شبیه یک نوزاد هستیم. نیاکانمان هزاران سال زیر سقف آسمان خوابیدهاند و دیانای ما در هماهنگی با طبیعت شکل گرفته است. پس لازم است که به صورت منظم با طبیعت ارتباط برقرار کنیم و خودمان را از آن محروم نکنیم. در هماهنگی با طبیعت و گذراندن ساعاتی خوش در دل طبیعت است که میتوانیم قوای تحلیل یافته خود را دوباره بیابیم و فعالیتهای روزانهمان را از سر بگیریم. افرادی که به صورت منظم برنامههای کوهنوردی و پیادهروی در دل طبیعت دارند و به صورت دورهای با دوستانشان به گردش و تفریح در طبیعت میپردازند، شادتر هستند.
فکر نکنید که برای بودن در دل طبیعت لازم است که اوقات فراغت زیادی داشته باشید حتی پیادهروی شبانگاهی یا صبحگاهی در یکی از پارکهای محله و شنیدن صدای پرندگان و پیچیدن باد لای شاخ و برگ درختان میتواند تأثیر بسزایی در فعالیتهای شما داشته باشد پس به بهانه نداشتن وقت خودتان را از این نعمت محروم نکنید.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده
5 پاسخ
چه نکتهی جالبی!
تا به حال به فکر رابطهی میان طبیعت و توسعه فردی نیفتاده بودم.
قلمت سبز لیلا بانو.
ممنون عزیزم. خوشحالم که دوست داشتیش
مخصوصن در اردیبهشت طبیعت خیلی قشنگه و هوا هم عالیه. چند روزیه خانه میونم تا به کارها برسم. با خوندن پستت دلم گردش در طبیعت خواست. مخصوصن که عید هم نتونستم مثل هر سال سری به کوه بزنم.
بله اردیبهشت که بهشته البته اگه این گردههای گلها و حساسیتهای فصلی اجازه بده از زیباییهای طبیعت لذت ببریم
عالی بود.