از همان زمانی که در کلاس‌های نقاشی ثبت‌نام کردم، با دیدن کارهای خلاقانه تعدادی از دوستانم هیجان‌زده می‌شدم؛ و دلم می‌خواست که منم به‌جای نقاشی‌های رئال از دنیای فانتزی رنگ و نقاشی سردرمی آوردم؛ و بیشتر از آن دلم می‌خواست داستان‌های کودکی رو که کار می‌کردم، خودم تصویرگری کنم؛ اما هیچ مهارتی در این کار نداشتم. استاد هم می‌گفت: «باید اول طراحی‌ات قوی باشد بعد بروی سراغ تصویرگری و نقاشی‌های فانتزی.»
اما من در رئال موفق نبودم. چون خیالم جای دیگری پرواز می کرد و تمرکز و دقت لازم را نداشتم. گذشت و گذشت تا بالاخره اجازه کار صادر شد؛ اما آن موقع من تازه مادر شده بودم و وضعیتم اجازه نمی داد، زباد در کلاس نقاشی حضور پیدا کنم؛ بنابراین نقاشی را برای چندین سال رها کردم اما بالاخره با شروع فصل تازه زندگی‌ام که با آمدن بیماری کرونا همراه شد، تصمیم گرفتم که تصویرگری را به‌صورت جدی دنبال کنم. دو ماه پیش در کلاس استاد عزیزم ستاره معتضدی به‌صورت غیرحضوری ثبت‌نام کردم. می‌خواستم کارهایم را تاز مانی که خیلی خوب نشده‌اند، روی وبلاگم نگذارم؛ اما این نمونه بارزی از کمال‌گرایی بود.- این‌همه مدت ما کتاب چگونه کمال‌گرایی نباشیم؟ را با دوستانمان به‌صورت گروهی خوانده بودیم. پس چه چیزی از این خوانش عاید من شده بود؟- برای مبارزه با کمال گرایی به شیوه طرز تفکر دوگانه صفر و یک انجامش دادم.
6 پاسخ
چه خوب که رفتی دنبال علاقه هات لیلاجان
سلام لیلا خانم به به اینجا رو منور کردین. بله البته اگه بتونم در مسیرش بمونم و با سختی‌ها جا نزنم
به به لیلا. چشمام قلبی شدن. آیا کسی هست که صبا را یاری کند؟ منم با اینکه یه مدت واسه دل خودم رئال طراحی می کردم، اما اون چیزی نبود که منو راضی کنه، واسه همین کنارش گذاشتم. از بچگی علشق کارتون و کمیک استریپ بودم. پارسالم برای احیای نقاش درونم رفتم یکی از بهترین آموزشگاه های تبریز ثبت نام کردم اما بخاطر تداخل با ساعات کاریم، فقط تونستم دو سه جلسه شرکت کنم. آیا می شود که من رو یاری کنی؟ من علاوه بر کارتون و کمیک عاشق تصویرسازی هم هستم اما اطلاعاتم صفره در این زمینه.
خیلی دلم می خواد کمکت کنم ولی هنوز خیلی چیزا رو نمی دونم ولی تا اونجایی که بتونم کمکت می کنم عزیزم
حتمن باهات تماس می گیرم آخر هفته. ❤
چه سعادتی دارم من