لیلا علی قلی زاده

غلبه‌ بر ترس‌ها

یکی از ترس‌هایی که داشتم و دارم ترس از ضبط صدا و انتشار پادکست هست. هر وقت تصمیم می‌گیرم بر این ترس غلبه کنم، سیستم دفاعی بدنم شروع به کارشکنی میکنه و صدام رو ازم می‌گیره. برای از دست ندادن صدا، مدتی بود که بی‌خیال غلبه بر این ترس شده بودم و می‌خواستم باهاش در صلح و صفا زندگی کنم که شروع چالش ضبط پادکست من رو وسوسه کرد که دوباره با این ترس مقابله کنم. چالش بیست روزه ضبط پادکست قراره از فردا شروع بشه و من  با اینکه احساس می‌کردم این‌بار کاملن آماده هستم از صبح امروز به گلو درد مبتلا شدم. بدنم فکر کرده بود که بازم می‌تونه مثل همیشه بازی در بیاره و من رو از تصمیم منصرف کنه؛ اما این‌بار از بازی‌های بدنم خبر داشتم و می‌دونستم فقط یک واکنش دفاعیه که بی‌خیال ضبط پادکست بشم و به  بدن بازیگوشم گفتم من حتی با صدای گرفته هم پادکست ضبط میکنم. حالا تو هی ادا در بیار و بدنم که حسابی ضایع شده بود، پیچ صدا رو یکم شل کرد و چند ساعتی هست که به صدام نرم شده و خش‌خشش از بین رفته.

واقعیت این است که ما دوست نداریم از دایره امن‌مان بیرون بیاییم. انجام کارهای تکراری را به انجام کارهای جدید ترجیح می‌دهیم؛ اما بدون بیرون آمدن از این دایره‌ی آشنا و امن قادر به رشد نیستیم. برای رشد کردن لازم است که پایمان را از این دایره بیرون بگذاریم و بر عکس ضرب‌المثلی که می‌گوید پایت را از گلیمت دراز‌تر نکن عمل کنیم و پایمان را از آن گلیم رنگ و رو رفته درازتر کنیم و برای پای درازشده‌مان گلیم بزرگ‌تری تهیه کنیم.

مقاله‌ای مرتبط با این نوشته: از هر کاری که می‌ترسید، همان را انجام دهید.

در اولین ساعات آخرین روز تیر ماه هزار و چهارصد و دو اولین قسمت از پادکستم را خیلی ساده و معمولی منتشر کردم.

محتوای متنی مربوط به این پادکست رو می‌توانید در پست یادگیرنده مداوم باشید، مطالعه کنید.

نوشته شده توسط لیلا علی‌قلی زاده

لیلا علی قلی زاده

14 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.