از خودتان انتقاد نکنید.
دکتر فردریک فانژه در کتاب جرئت داشته باش میگوید: «یکی از راههای افزایش اعتمادبهنفس خاموش کردن رادیوی انتقاد است.»
توجه کردن به این نکته مهم است که هیچ فردی نمیتواند بهطور همزمان به دو موج از رادیو گوش بدهد. اگر رادیو را روی موج انتقاد کردن از خودتان، تنظیم کرده باشید قطعاً نمیتوانید به موج رادیو دلگرمی گوش کنید.
انتقاد کردن مداوم از خود عملاً انسان را فلج میکند، بهطوریکه دیگر قادر به انجام کاری نیستیم. همچنین موجب ناراحتی میشود.
و بهجرئت میتوانم بگویم که این انتقاد اغلب نادرست است و مانع پیشرفت میشود.
زمانی که تازه فارغالتحصیل شده بودم، به پیشنهاد یکی از دوستان برای ضبط صدایم، برای یک نرمافزار گویا به شرکتشان رفتم. پس از چند بار آزمودن صدایم، آنها به من گفتند که صدایم برای این کار مناسب نیست. من با این پیشفرض، بدون در نظر گرفتن واقعیت که صدایم فقط برای آن نرمافزار مناسب نبود، بد بودن صدایم را به همه موارد تعمیم دادم و برای مدتها از صدای خودم بیزار بودم. تا مدتها نمیتوانستم یک ویدئوی آموزشی برای شاگردانم تهیه کنم. چون مرتب به خودم میگفتم، صدای تو اصلاً مناسب و زیبا نیست. این انتقاد کردن از خودم در این زمینه بهشدت من را فلج کرده بود. زمانی که همه دوستان و همکارانم مرتب ویدئوهای آموزشی ارائه میدادند من تنها به متون بلندبالا اکتفا میکردم که بهجرئت میتوانم بگویم خواندش از حوصله، خارج بود؛ بنابراین با رویهای که در پیش گرفته بودم، عملاً جلوی پیشرفت خودم را گرفته بودم.
در دوران قرنطینه خانگی از کارم استعفا دادم و زمانی که افراد زیادی به من میگفتند صدایت زیبا و برای کودکان جذاب است، فکر میکردم مسخرهام میکنند و به تعاریفشان اهمیت چندانی نمیدادم. درواقع چنان صدای رادیو انتقاد بلند بود که نمیتوانستم هیچ صدای دیگری را بشنوم. بههرحال تا مدتی با این مشکل درگیر بودم و گاهی بر آن فائق میآمدم؛ اما بهمحض اینکه رادیوی انتقاد روشن میشد، دوباره اعتمادبهنفسم را از دست میدادم و متوقف میشدم. تا اینکه دوستی با تعاریف مهر ورزانهاش باعث خاموشی این موج از رادیو شد و بعد آن بود که تنها به واژگان مثبت اهمیت میدادم.
ولی بهترین مشوق خودتان هستید. اگر در زمینهای احساس ضعف میکنید و از خودتان انتقاد میکنید. جلوی آینه بروید و عکس آن واژهها را به صدای بلند بر زبان بیاورید. شاید در ابتدا به نظرتان مضحک بیاید و آن را باور نداشته باشید؛ اما گفتن مداوم آن کلمات با صدای بلندو احساس خوب، مطمئنا اوضاع را بهبود میبخشد.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده
4 پاسخ
یادش بخیر
این کتابو تو مهر و ماه خوندیم
و یه چیزی لیلون
آفرین که رادیو رو خاموش کردی
واقعن من آرامش و طمانینه قشنگی که توی کلامت داری رو دوست دارم
البته یه بار یه استوریتو دیدم اینیستا خیلی سر حال و شاداب صحبت کردی اونو خیللللی دوست داشتم
خیلی به دلم نشست
انگار خود درونیت شکفته بود
به خودتم گفتم یادت شاید باشه
زهرا دیشب که این پیامت رو خوندم یک دقیقه قبلش تو کارگاه قجر نویسی گفته بودم استرس دارم. وای من دوباره رادیو رو روشن کرده بودم. امروز دوباره رفتم جلوی اینه و رادیو رو خاموش کردم و کلی جلوی اینه حرف زدم. بعد از خودم خوشم اومد.
اگه این پیام تو نبود نمی دونم یادم می افتاد یا نه. مرسی که به موقع میای. راستی منم اون مورد خوشحال کردن یه نفر رو تو برنامم گذاشتم.
به نظرم صدات گرم، دلنشین و سرشار از عشقه.
ممنون عزیزم راستی اون کاری که گفته بودم رو انجام دادم. تو چی تونستی شرکت کنی؟