برای تقویت و رشد مهارت‌هایمان نیاز به تکرار داریم.

یک تابلوی بزرگ برق را همسرم روی میز قرار داده بود و بی آنکه تصویری از تابلو بگیرد همه اجزای آن را باز کرد و به نحو دیگری روی تابلو بست. به او گفتم: «برای بستن سیم‌های تابلو نیاز به نقشه داری و این نقشه رو از کجا می‌آوری؟ خودت طراحی می‌کنی؟»

خندید و گفت: «نه نیازی به نقشه نیست. من بارها تابلوهای مشابه برق زیادی را درست کرده‌ام و همه از یک نقشه کلی تبعیت می‌کنند و چون بارها این کار را تکرار کرده‌ام همه در حافظه‌ام وجود دارد و لزومی به کشیدن نقشه نیست.»

اولین باری که می‌خواستیم مسواک بزنیم پدر یا مادرمان طرز صحیح مسواک زدن را به ما آموختند و بعد از چند بار مشاهده خودمان یاد گرفتیم و به خوبی از پس آن برآمدیم.

همه مهارت‌های ما با تکرار تقویت می‌شوند. 

اولین باری که می‌خواستم آشپزی کنم به اینترنت رجوع کردم و از دستور پخت غذای مورد نظرم را در اینترنت جستجو کردم. بار بعد همان غذا را بدون نیاز به اینترنت درست کردم.

یکی از کارهایی که می‌توانیم برای تقویت‌مهارت‌هایمان انجام دهیم طراحی چالش‌هایی برای تقویت مهارت‌هاست.

وقتی قرار شد طراحی چهره را با شاگردانم کار کنم نیاز داشتم که در ابتدا مهارت‌های خودم را تقویت کنم؛ بنابراین سعی کردم با چالش‌های کوچک مهارت‌های خودم را تقویت کنم. اولین چالش طراحی سی روزه بینی بود. به مدت یک ماه باید از بینی‌های متفاوت هر روز طراحی کنم. طراحی چشم را که با شاگردانم کار کردم از آن‌ها خواستم یک هفته تمام هر روز یک چشم کار کنند. بدون تکرار مهارت‌هایشان تقویت نمی‌شود.

چالش سی روزه نردبان نویسندگی هم چالشی بود که استاد کلانتری برای تقویت مهارت‌های نویسندگی طراحی کرده بود.

روز هشتم:

کاغذ و خودکار همیشه همراهم هست. امروز پشت کلاس دخترک سعی کردم بنویسم، افکارم متمرکز نشد؛ اما بینی فردی که روبرویم نشسته بود حواسم را به خودش جلب کرد. این روزها به بینی‌ها خیلی دقت می‌کنم. از مزایای این چالش‌های کوچک این است که روی جزئیات تمرکز بیشتری می‌کنیم.

ابزار طراحی که نداشتم با همان خودکار روی کاغذ طرح اولیه را با سایه‌هایی که داشت به سرعت کشیدم. خودم هم از این سرعت متحیر ماندم. به خوانه که رسیدم فوری با با مداد و قلمو آن را کشیدم.

تمام بینی‌هایی که در این مدت کشیده بودم تمام رخ بود. حالا وقتش بود که بینی نیم رخ را هم بکشم و شروعش برایم سخت بود. شروع هر کاری سخت است ولی اگر مستمر انجام شود، ماهیچه‌ها قوی می‌شوند. مغز ما فوق العاده است می‌توانیم برخی از سلول‌های آن را با تکرار یک موضوع بیشتر و قوی‌تر کنیم.

روز بیست و ششم:

هر روز طرحی کوچک می‌زنم. بعضی روزها کار کشیدن بینی به کشیدن پرتره کاملی می‌انجامد. به خودم خیلی سخت نمی‌گیرم. پرتره‌ها چندان به سوژه شبیه نیست. چون اول کار هستم نمی‌خواهم با سخت‌گیری اشتیاقم را از بین ببرم. در این مدت فقط یک روز را از دست دادم که روز بعد با کشیدن طرح‌های بیشتر آن را جبران کردم. برای کشیدن این طرح‌های اولیه از همه ابزاری که داشتم استفاده نکردم. می‌دانستم اگر قرار باشد به سراغ زغال، کنته، مقوای ضخیم و رعایت دقیق اصول بروم با سخت‌تر کردن شرایط نمی‌توانم در هر موقعیتی طرح بزنم و از هدف اصلی‌ام که عادت‌سازی است دور می‌شوم. ابزارم فقط یک مداد ساده معمولی و  بسته‌ای کاغذ در سایز A5 است که همیشه در دسترسم است. دیروز استاد سابقم را دیدم طرح‌هایم را به او نشان دادم. گفت با وجودی که در این زمینه شاگرد بدی بودی ولی معلوم است که اینبار قصد جدی داری برای اینکه طراحی چهره را به طور کامل یاد بگیری. به او گفتم که هر روز تمرین می‌کنم و الان سرعتم برای طراحی بالا رفته است و فقط در جزئیات کمیتم لنگ می‌زند. ایراداتم را گفت و قرار شد هفته‌ای یک‌بار کارهایم را بررسی کند و پیشرفتم را بسنجد. حالا که استاد هم از تعهدم آگاه شده است دیگر نمی‌توانم آن را رها کنم.

چالش‌ها می‌توانند فعالیتی را تبدیل به عادت کنند به شرطی که به انجام آن‌ها متعهد باشیم.

نویسنده: لیلا علی قلی زاده