اگر می خواهید توانگر باشید این فصل را جدی بگیرید.
به افرادی که نیاز به کمی مساعدت دارند، کمک کنید.
رندی گیج:«آنچه را در تملک دارید، بدهید برود تا آنچه را آرزو دارید، دریافت کنید.»
مدت‌ها پیش فکر می‌کردم که هرکسی خودش مسئول زندگی‌اش است و اگر کسی در زندگی به مشکل برخورده است به خاطر بی‌عرضگی و اشتباهات خودش بوده است. با این تصور اشتباه قطعاً کمک کردن به دیگران سخت‌ترین مسئله‌ای بود که با آن درگیر بودم. البته تجربه‌هایی که از دادن پول به برخی افراد و برنگشتنش داشتم هم این سختی را تشدید می‌کرد. حال اینکه در تمامی ادیان به کمک و یاری‌رساندن به دیگران توصیه فراوانی شده است و بارها علمای دینی‌مان و آیه‌های انجیل و تورات و قرآن له این امر توصیه فراوان شده است. گمان می‌بردم هرچه که دارم برای خودم است و متوجه نبودم که ما تنها امانت‌دار هستیم و مالک هیچ‌چیزی در دنیا نیستیم و مالک حقیقی فرد دیگری است. زمانی متوجه این موضوع شدم که چیزهای زیادی را از دست داده بودم. چیزهایی که با نبخشیدنشان قصد داشتم برای همیشه برای خودم نگهشان دارم از بین رفتند؛ اما در سوره بقره خداوند وعده داده است که هرکسی که مالی را ببخشد خداوند چندین برابرش را به او اعطا خواهد کرد. ما هرروز به توصیه‌های افراد قابل‌اعتماد و محترم گوش فرا می‌دهیم اما یادمان می‌رود که مطمئن‌ترین و قابل‌اعتمادترین در جهان هستی همان ذات مقدس خداوند است که اگر چیزی را بگوید حتماً آن را محقق می‌سازد. به‌هرحال اگر با رضایت قلبی و باور به اینکه بخشش باعث می‌شود که مالتان اضافه شود، این کار را انجام بدهید تأثیرات مثبت آن را در زندگی‌تان خواهید دید.
بعد از اصلاح این باور به‌طور هم‌زمان در دو خیریه عضو شدم و بخشی از درآمد ماهیانه‌ام را به آن اختصاص دادم و هر وقت که پول بیشتری هم از جاهایی که فکرش را نمی‌کردم به حسابم واریز شد، برای کسانی که دوستشان داشتم، هدیه گرفتم و بازهم به افرادی که باورم را نسبت به بخشش تغییر داده بودند، بازهم پول قرض دادم. هرچند که پولم از آن طریق هیچ‌وقت برگشت اما به نحو دیگری آن پول جایگزین شد.
البته در هر کاری حتی کار خیر هم‌اندازه نگه‌داشتن خوب است و نباید به بهانه انجام کار خیر، باعث ضرر و زیان به خودتان شوید و تمام اموالتان را به امید تحقق وعده الهی ببخشید.
اما حتماً به کسی که از شما قرض می‌خواهد کمک کنید، چون حتماً کارد به استخوانش رسیده است که کمک می‌خواهد و اگر پول داشت که هیچ‌وقت به سراغتان نمی‌آمد. مخصوصاً که این فرد از اقوام نزدیکتان باشد. چون کمک کردن به دیگران هم مراتبی دارد. اول به خانواده خود و بعد به غریبه‌ها کمک کنید.
آخرین نکته:
در صورتی به دیگران پول قرض بدهید که روش های بدست آوردن پول را بلد هستید. وقتی خودتان هیچ درآ
مدی ندارید، نمی توانید این کار را انجام بدهید.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده
یک پاسخ
هم ایده‌ی خوبی‌ست و هم بخوبی تشریح شده است ، از جمله آن جا که به رعایت اعتدال در کمک کردن پرداخته شده است . در برخی از پست‌ها ، مهربانیه نویسنده موج میزند این ایده نیز جزو آن‌هاست .