ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که رسانه‌ها بخش وسیعی از دنیای ما را اشغال کرده‌اند. حضور در رسانه‌های اجتماعی و پیام‌های پشت‌هم باعث شده است که استرس به جانمان بیفتد و زودرنج باشیم.
ما مدام در تعامل با دیگران هستیم. در گذشته تعاملات ما با دیگران محدودتر بود. ما ساعت‌های خلوت بیشماری داشتیم. ساعت‌هایی که می‌توانست آرامشی را برای ما به ارمغان بیاورد.
امروزه به خاطر وجود بستر اینترنت این تعاملات بیشتر شده است. اگر کسی که به او پیام داده‌ایم دقایقی آنلاین باشد و پیام ما را ببیند و به هر دلیلی جواب ندهد بدترین فکرها را می‌کنیم و ذهنمان را در معرض انواع توهمات قرار می‌دهیم. اگر ذهن‌ما مدام با این افکار شکنجه شود، دیگر نمی‌توانیم در کارهایمان متمرکز باشیم و همیشه خسته و عصبی خواهیم بود.
سابقن هربار که تماس تلفنی با کسی داشتم در صورت نگرفتن جواب نگران می‌شدم و استرس به جانم می‌افتاد. بعد تماس‌های تلفنی‌ام را کم کردم. زمانی که با فردی تماس می‌گرفتم و همان بار اول جواب نمی‌داد، چند نفس عمیق کشیده و خودم را با نوشتن مشغول می‌کردم. از دلایل نگرانی‌ام می‌نوشتم و بعد با طرح پرسش‌هایی به دنبال راه‌حل‌هایی برای آرامش ذهنی‌ام می‌گشتم.
این شیوه را در بعدها در هر موقعیتی که افکار مشوش‌کننده به دلیل خستگی و کنش‌های بسیار برایم پیش می‌آمد، به کار می‌بستم تا به آرامش برسم.
بایستی مراقب آرامش ذهنمان باشیم. اگر ذهن آرام باشد، می‌تواند در بحران‌ها راه‌حل را پیدا کند؛ اما ذهن ناآرام نه تنها قادر به مدیریت بحران نیست که به بیشتر شدن تنش‌ها هم دامن می‌زند. باید با فراهم کردن بستر مناسب برای به آرامش رسیدن ذهنتان، تمرکزتان در کارها را بالا ببرید. اگر ذهنتان آرام نباشد، عملکردتان در کارها پایین می‌آید.
مدتی پیش زمانی که فضای اینستاگرام به دلیل تنش‌ها و آشوب‌هایی که در جامعه رخ داده بود، پر شده بود از پیام‌های یأس‌آور و مضطرب کننده، دیگر قادر به تمرکز روی کارهایم نبودم. هر بار که وارد اینستاگرام می‌شدم تا ساعت‌ها عصبی و بدخلق می‌شدم و کارهای دیگرم را انجام نمی‌دادم و قادر نبودم که هیچ نظر مخالفی را تحمل کنم. آرامش ذهنیم به هم خورده بود. بعد برای رهایی از این مشکل به دنبال کتابی گشتم و کتاب واقعیت از روسلینگ رونلاند را خواندم. با خواندن این کتاب دیدم نسبت به واقعیت‌ها تغییر کرد و خیلی سریع از اینستاگرام بیرون آمدم و دیگر هیچ کس و هیچ‌چیزی نتوانست مرا به آن فضا برگرداند. با بیرون آمدن از آن فضا و فاصله گرفتن از محیط‌های تنش‌زا و مراقبه کم‌کم آرامشم را پیدا کردم و تصمیم گرفتم هر وقت که دوباره با چنین وضعیتی روبرو می‌شوم فوری موقعیتی که باعث برهم ریختن آرامش ذهنی‌ام شده است را ترک کنم.آور
برای رسیدن به آرامش ذهنی، باید تصمیم بگیرید که ساعت‌هایی از روز آگاهانه، تلفن را از دسترس خارج کنید. از اینترنت و تلویزیون استفاده نکنید؛ همچنین می‌توانید از دعا، مراقبه، خواندن کتاب یا خارج شدن از شبکه‌های اجتماعی به صورت موقت بهره ببرید.