همیشه در مواجه با درخواست پول حسی مثل شرمندگی به سراغم می‌آمد و احساس می‌کردم که این‌کار مرا خوار و حقیر می‌کند؛ بنابراین در نوجوانی که بیش از هر زمان دیگری به پول احتیاج داشتم، هیچ وقت از پدرم برای خرید کتاب درخواست پول بیشتری نمی‌کردم. در دانشگاه هم با این مسئله مواجه بودم و اینبار مسائل مالی‌ام طوری نبود که از آن صرفنظر کنم؛ بنابراین تصمیم گرفتم که کار کنم. در دانشگاه تدریس می‌کردم و کار دانشجویی انجام می‌دادم و البته وام هم می‌گرفتم تا بعدها آن را با داشتن کاری بهتر، پرداخت کنم. متوجه شده بودم که اگر از لحاظ مالی به دیگران وابسته باشم، مجبور هستم که از نظرات و آراء خود صرفنظر کنم و همیشه نظر موافق آن‌ها راجلب کنم و این اتکاء مالی به آنان از من شخصیتی وابسته می‌سازد.
یکی از اقوامم که صدایی خوش و زیبا داشت، در ایام نوجوانی به فکر شرکت در کلاس‌های خوانندگی افتاده بود، شرکت در این کلاس‌ها مستلزم داشتن پول بود و او که هیچ کاری نداشت و البته به طبع آن پس‌اندازی هم نداشت نیازمند بود که از دیگران قرض بگیرد، تمام کسانی که به آن‌ها رجوع کرد، به محض اینکه فهمیدند پول را برای چه کاری می‌خواهد با اندیشه‌های مذهبی‌شان از دادن آن پول صرفنظر کردند و او هیچ وقت خواننده نشد و همیشه دیگران را به خاطر عدم حمایتشان مقصر می‌دانست.
واقعیت این است که اگر ما آرزوهایی در سرمی‌پرورانیم، تنها خودمان هستیم که باید به دنبال تحقق آن‌ها باشیم و اولین قدم در راه رسیدن به خواسته‌هایمان این است که از لحاظ مالی مستقل باشیم. شاید در ابتدا کارهایی که انجام می‌دهیم، عایدی کمی داشته باشند؛ اما به شیوه پس انداز و سرمایه‌گذاری به مرور زمان می‌توانیم استقلال مالیمان را بدست بیاوریم.
یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری خرید سهام شرکت‌های پر بازده و قدرتمند است و نگاه‌کردن به آن‌ها به عنوان درخت گردو است. برای افرادی که در ابتدای راه هستند، این نوع سرمایه‌گذاری مطمئن‌ترین راه است.
البته راه‌های دیگری هم برای سرمایه‌گذاری است. مثل ایجاد درآمد فعال که به واسطه تولید محصولی است که یک بار روی آن وقت می‌گذاری و برای همشه از طریق آن به درآمد می‌رسید؛ اما شاید ایجاد این درآمد فعال در ابتدای راه بسیار دشوار باشد.
بیست سال پیش وقتی اولین حقوقم را گرفتم به پیشنهاد پدرم تعدادی سهام خریدم و چون مبلغ آن بسیار ناچیز بود تا مدت‌ها سراغی از آن نگرفتم؛ اما بعد از اتمام دانشگاه که به سراغ سهامم رفتم، متوجه شدم که ارزش ان چندین برابر شده است و همان انگیزه‌ای شد که همیشه بخشی از درآمدم را به سرمایه‌گزاری در بازار سهام اختصاص دهم. این سرمایه‌گذاری باعث شد که بعدها هم برای شرکت در کلاس‌ها، خرید کتاب و لوازم مورد نیازم، هیچ وقت به مشکل برنخورم و حتی بعد از مدتی که از کار تمام وقت صرف نظر کردم و به نوشتن پرداختم، همیشه درآمدی داشتم که به واسطه آن نگرانی نداشته باشم و رویای نویسندگی را دنبال کنم.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده