موقع خستگی تصمیمی نگیرید(هشتاد و دومین ایده از صد و یک ایده توسعه فردی)

در طول روز با انتخاب‌های زیادی مواجه می‌شویم که مجبور به تصمیم‌گیری در مورد آن‌ها می‌شویم بی‌آنکه حتی خود متوجه باشیم. کدام لباس را بپوشم؟ صبحانه چه بخورم؟ برای ناهار چه چیزی درست کنم؟ کدام کتاب را بخوانم؟ خانه را تمیز کنم یا نه؟ به چه کسی زنگ بزنم؟ کدام برنامه را ببینم؟ این روند طبیعی زندگی ماست. به محض بیدار شدن از خواب، با انتخاب‌های زیادی روبرو هستیم که مغز ما ناچار است که تصمیم بگیرد که کدام را انتخاب کند.

همین تصمیمات کوچک آرام آرام مغز ما را خسته می‌کند و دیگر مغز، این مرکز فرماندهی قادر نیست که تصمیات درست بگیرد. اگر تصمیمات ما فقط به خود ما مربوط باشد مشکلی ایجاد نمی‌کرد؛ اما مشکل جایی بروز می‌کند که تصمیمات ما به افراد دیگری هم وابسته باشد. پزشکی که به خاطر خستگی ذهنی، دارویی تجویز می‌کند که ضرورتی ندارد یا کارمندی که کار اصلی را فراموش می‌کند و به کارهای فرعی می‌پردازد فقط به خودش لطمه نمی‌زند و ممکن است صدمات جبران ناپذیری را ایجاد کند.

راهکار چیست؟

حالا سؤال پیش می‌آید که چه کار کنیم که این خستگی تصمیم‌گیری پیش نیاد؟

ما باید تصمیمات کوچک را به حداقل برسانیم. با برنامه‌ریزی و نظم می‌توانیم تصمیمات کوچک را به حداقل برسانیم تا بتوانیم برای کارهای فوری که نیاز به تصمیم‌گیری دارد، تصمیمات درست بگیریم. یک راهکار این است که همیشه برای روز بعد برنامه‌ای داشته باشیم اگر قرار است که فردا کتاب بخوانیم از شب کتابمان را روی میز بگذاریم. اگر قرار است جایی برویم لباسمان را شب آماده کنیم تا روز بعد وقت و انرژی‌مان سر چه بپوشم تلف نشود. برای درست کردن ناهار و شام برنامه غذایی داشته باشیم تا قبل از فرا رسیدن آن برنامه ملزوماتش را آماده کنیم. زمانی که در یخچال را باز می‌کنیم و با حیرت به یخچال خیره می‌شویم که حالا چه درست کنم، انرژی زیادی از ما گرفته می‌شود و ما دیگر انرژی برای تصمیمات مهم‌تر نداریم؛ همچنین توجه کنیم که به هیچ وجه تصمیمات مهم را به آخر شب موکول نکنیم و بعد از یک استراحت طولانی مدت تصمیم بگیریم.

نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده