مهم نیست که چه برنامه‌ای برای روز، هفته، ماه و سال خود دارید. برنامه شما می‌تواند شامل کارهای بی‌اهمیت یا کارهای مهم باشد، برنامه شما هرچه که باشد، لازم است که حتماً اجرا شود. اگر هر بار که برنامه‌ای برای روز خود می‌نویسد، اهمال کاری کنید و به دلیل کارهای ضرب العجلی که به یکباره بر سر شما آوار می‌شود، از زیر بار تعهداتتان شانه خالی کنید، ذهن شما شرطی شده و دیگر به برنامه‌ریزی‌های دیگرتان اعتماد نمی‌کند.
آرام آرام این تصور در شما شکل می‌گیرد که شما فردی ضعیف النفس هستید؛ بنابراین دیگر نمی‌توانید به خودتان اعتماد کنید. عدم تعهد به برنامه‌های نوشته شده، اعتماد به نفس و عزت نفس شما را نشانه می‌گیرد و نمی‌توانید در اجتماع هم به راحتی حضور پیدا کنید؛ بنابراین سعی کنید برنامه‌ای بنویسید که قابل اجرا بوده و در بدترین شرایط هم به آن پایبند باشید.
برای مثال فرض کنید که در روز ساعتی را به مطالعه اختصاص می‌دهید. برای این مطالعه حد و حدودی را مشخص کنید. برای بدترین وضعیت یک زمان، برای وضعیت مطلوب یک زمان و برای بهترین وضعیت، زمان دیگری را تعیین کنید. شما باید در بدترین حالت هم، به پایین‌ترین حد مطالعه وفادار باشید. این برنامه‌ریزی و تعهد به برنامه حتی در بدترین موقعیت، باعث می‌شود که احساس یک شکست خورده و انسان ضعیف را نداشته باشید.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده
4 پاسخ
به نظرم تا حد امکان بهتره برنامه‌ها رو صبح انجام بدیم و از اتفاقات غیرمنتظره در امان بمانیم. مطلب مفیدی بود لیلاجان.
بله واقعا همینوطره ساعت پنج تا هفت صبح برای مادرها بهترین ساعته
دقیقن لیلون جان
این چند روز مطالعم خیلی قطره چکانی شده و همین باعث خشک شدن قلمم هم شده
وقتی خوراکی به ذهن نرسونی، توقع فکر جدید برای نوشتن شبیه جوک میشه
دقیقا همینطوره زهر جان انقدر مطالعه مهمه که اگه فقط یک روز هم روزه مطالعه بگیری، کمبودش رو به شدت تو نوشته احساس می کنی