لیلا علی قلی زاده

اولین شعری که سرودم

 

 

شعر  اتحاد واژه

واژه‌های بی‌پناه شعر نمی‌شوند

حتی واژه‌های پشت هم بی‌معنا هم شعر نمی‌شوند

واژه‌های بی‌اصالت شعر نمی‌شوند

واژه‌های تنها شعر نمی‌شوند

شعر، اتحاد واژه‌هاست

شعر، زنجیر محکم واژه‌هاست

شعر واژه‌های هدفمند می‌خواهد

شعر معنا می‌خواهد

شعر مقصد می‌خواهد

شعر جان می‌خواهد

شعر خون می‌خواهد

شعر اتحاد می‌خواهد

واژه‌های بی‌درد شعر نمی‌شوند

واژه‌های بی‌کس شعر نمی‌شوند

واژه‌های بی‌نوا شعر نمی‌شوند

واژه‌های تنها شعر نمی‌شوند

شعر اتحاد می‌خواهد

شعر نوا می‌خواهد

شعر نوای درد جهان را می‌خواهد

واژه‌های در بند شعر نمی‌شوند

واژه‌ای به خاک افتاده شعر نمی‌شوند

واژه‌های در خون غلتیده شعر نمی‌شوند

واژه‌های گرسنه شعر نمی‌شوند

واژه‌های کور شعر نمی‌شوند

واژه ‌های کر شعر نمی‌شوند

واژه‌های گنگ شعر نمی‌شوند

واژه‌های در آرزوی آزادی شعر نمی‌شوند

واژه‌ها در حسرت کلام شعر نمی‌شوند

واژه‌های ترسو شعر نمی‌شوند

واژه‌های بی عشق شعر نمی‌شوند

واژه‌های بی وطن شعر نمی‌شوند

شعر شجاعت می‌خواهد

شعر عشق می‌خواهد

شعر وطن می‌خواهد

شعر گیسوان رنگین واژه‌هاست

شعر پرواز عاشقانه واژه‌هاست

شعر مبارزه خونین واژه‌هاست

شعر اتحاد واژه‌هاست

نوشته لیلا علی قلی زاده

 

لیلا علی قلی زاده

4 پاسخ

  1. لیلون جون
    تبریک میگم که:
    اولن جسارت به خرج دادی و اولین شعرتو سرودی
    دوم به عنوان اولین شعر خیلی خوب بود

    و چه مفهوم عالی و بکری ساختی
    “شعر اتحاد واژه هاست ”
    شعر رو مثل یک وطن تصور کردی و این عالیه

    بذار بگم کجاهاشو دوست داشتم:

    شعر، زنجیر محکم واژه‌هاست
    واژه های بی درد شعر نمی شوند
    واژه های در بند شعر نمی شوند
    واژه‌های گنگ شعر نمی‌شوند
    واژه‌های بی عشق شعر نمی‌شوند
    واژه‌های بی وطن شعر نمی‌شوند
    شعر شجاعت می‌خواهد
    شعر عشق می‌خواهد
    شعر وطن می‌خواهد
    شعر گیسوان رنگین واژه‌هاست
    شعر پرواز عاشقانه واژه‌هاست

    و گفتن شعر هم شجاعت میخواهد که تو داشتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.