مانع اصلی خلاقیت چیست؟

وقتی خلاقیتمان با مانع روبرو می‌شود، تقصیر را به گردن بی پولی خود می اندازیم یا بدتر از آن تقصیر دیگران، دیگران را مانعی بر سر راه خلاقیت خود می دانیم غافل از اینکه مانع اصلی خلاقیت، احساس فشار، تگنا و ناتوانی است. مراقبت از خویشتن خلاقیت را به ارمغان می آورد.

واقعاً با باورهایی که داریم چطور می‌توانیم به مراقبت از خویشتن بپردازیم. دلمان می‌خواهد کار هنرمندانه‌ای انجام دهیم؛ اما بعد می‌گوییم نه همه این‌ها پول می‌خواهد. یادگیری نقاشی، موسیقی، نویسندگی، مجسمه سازی و… همه این‌ها مستلزم این است که پول داشته باشی و وقتی که بتوانی به آن‌ها بپردازی. با وجود بچه‌ای که نیاز به مراقبت دارد، چطور می‌توانم کار خلاقانه انجام دهم.

با باورهای غلط درباره پول زندگی خود را نابود می‌کنیم

مردی را می‌شناسم که به خودش اجازه نمی‌دهد که کار خلاقانه‌ای برای مراقبت از روح خودش انجام دهد. یک روز این مرد از دوچرخه سواری صحبت کرد که اندامی ورزیده داشت و او خیلی دلش می‌خواست که اندامش مثل او باشد. وقتی به او گفتم چرا با اینکه این همه در حسرت اندام ورزیده هستی، ورزش نمی‌کنی؛ گفت ورزش کردن هم پول می‌خواهد. من تمام طول روز به دنبال پول هستم وقتی پول درمیاورم به قدری خسته هستم که دیگر نای ورزش کردن ندارم. این مرد با این تفکر خودش را از این آرزوی دیرینه محروم کرده بود.

خیلی از ما همینطور هستیم. باورهای ما همه ناشی از فقدان است. یا فکر می‌کنیم به قدر کافی پول نداریم که برای آرزوهایمان خرج کنیم یا اینکه از ما گذشته است و دیگر در سنی نیستیم که بتوانیم قریحه خود را بیدار کنیم؛ اما هیچ زمانی دیر نیست. لئورناردو داوینچی ریاضی دان، مجسمه ساز و معماری بود که در هیچ کدام آن کارها موفق نشد؛ اما هفده نقاشی به جای مانده از او در سال‌های پایانی عمرش او را به جهانیان به عنوان نقاشی هنرمند معرفی کرد.

سخن آخر

اگر ما در جهت خواسته‌های خودمان گام برداریم، کائنات هم ما را یاری خواهند کرد. فقط باید باور کنیم که همه چیز فراوان است و هیچ احساس کمبودی در هیچ زمینه‌ای نداشته باشیم. پول و امکانات به قدر کافی هست و هیچ زمانی برای زندگی هنرمندانه دیر نیست.

باید همواره به یاد داشته باشیم که هنر، تنها خلق یک اثر ماندگار نیست. هنر یعنی کامچویی از لحظه حال، هنر یعنی بهره بردن از تک تک لحظات زندگی.

هنر از اول صبح شروع می‌شود، با طلوع آفتاب، با حضور در لحظه حال و کامجویی از سراسر روزی که در پیش دارید. با خوشی‌های کوچک و مکث‌های کوتاهی که در طول روز به خود می‌دهید. ” جولیا کامرون”

نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده