چگونه در انجام کارها تداوم داشته باشیم؟

خیلی وقت ها پیش می آید که تصمیم به انجام کاری می گیریم.

مثلا می گوییم:

از فردا ورزش خواهم کرد. یا از فردا پیاده روی خواهم کرد. از فردا کتاب میخوانم و… اما درست بعد از گذشت چند روز یا اگر خیلی ثابت قدم باشیم یک هفته با برخورد به اولین مانع، از ادامه کار منصرف می شویم؛اما ما از این روند خسته شده ایم و میخواهیم کاری که انجام می دهیم را تا انتها و رسیدن به مقصود انجام دهیم. منتها راهش را بلد نیستیم. من در این مقاله قصد دارم راه حل را به شما ارائه دهم.

اگر شما هم از وضعیتی که دارید خسته شده اید تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

تداوم در سایه تعهد

برای اینکه کاری را به صورت مستمر انجام دهیم نیاز به تعهد داریم. یعنی سیستمی که ما را به انجام یک کار مجبور کند. افرادی که در سیستم کارمندی کار می کنند هر روز با یک اجبار راس یک ساعت خاص ار خواب بیدار می شوند. یک اجبار بیرونی برای انجام یک کار دارند. شش روز هفته صبح زود بیدار می شوند. روز جمعه با اینکه دلشان میخواهد کمی بیشتر بخوابند؛ اما مثل روزهای کاری راس همان ساعت همیشگی خود به خود بیدار می شوند.

در واقع فرایند زود بیدار شدن مثل یک عادت در آنها نهادینه می شود. ما برای ایجاد تعهد نیاز به یک اجبار بیرونی داریم.

چگونه اجبار بیرونی را ایجاد کنیم؟

وجود یک اجبار و الزام بیرونی میتواند باعث تداوم در انجام کارهایمان باشد. یکی از این راه ها علنی کردن برنامه ها است. یعنی در رسانه شخصیمان یا در گروه دوستان یا پیش فردی معتمد مثل یک کوچ برنامه ی خود را علنی کنیم و از تصمیماتمان بگوییم.

برای انجام یک کار باید زمان مشخصی را تعریف کرد. مثلا بگوییم من به مدت ۱۰۰ روز روزی یک ساعت می دوم. البته این عددها را میتوان تغییر داد؛ اما تعیین دقیق یک زمان مشخص و دادن گزارش کار افراد را ملزم به اجرای برنامه شان می کند.

علنی کردن برنامه ها تعهد می آورد. تعهد تداوم می آورد. تداوم باعث درونی سازی یک عادت می شود. در واقع بعد از مدتی این اجبار بیرونی تبدیل به یک عادت درونی می شود و  بعد از اتمام زمان مورد نظر ما همچنان به برنامه خود پایبند می مانیم.

نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده