الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید.
همه ما می‌دانیم که فرزند پروری به این راحتی‌ها هم نیست؛ اما یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای تربیت صحیح فرزندانمان این است که الگوی خوبی برای آن‌ها باشیم. الگوها، از طریق ویژگی‌ها و دستاوردهای شخصی خود، می‌توانند دیگران را به تلاش و توسعه بدون آموزش مستقیم ترغیب کنند. آیا تابه‌حال فکر کرده‌اید که چگونه می‌توانید و چقدر مهم است که الگوی فرزندان خود باشید؟ مادری که کتاب نمی‌خواند، نمی‌تواند فرزندش را به کتاب خواندن تشویق کند.
فرزندان ما، چه پیش‌دبستانی باشند و چه نوجوان، به‌دقت تک‌تک حرکات و کلمات ما را زیر نظر دارند و بررسی می‌کنند که چگونه با همه‌چیز از روابط شخصی گرفته تا استرس گرفته تا ناامیدی‌های شغلی برخورد می‌کنیم. پس چه بخواهیم چه نخواهیم، در حال حاضر الگوی فرزندانمان هستیم؛ بنابراین وقتی کاری را جلوی آن‌ها انجام می‌دهیم بایستی بسیار مراقب باشیم.
اغلب ما معمولاً فراموش می‌کنیم که کودکان بدون دانش اجتماعی و مهارت‌های اجتماعی به دنیا می‌آیند. آن‌ها مشتاقانه منتظر هستند که از یک نفر تقلید کنند. اولین بزرگ‌سالانی که بسیار نزدیک به کودکان هستند والدین آن‌ها هستند و معمولاً سعی می‌کنند از آن‌ها تقلید کنند؛ بنابراین بسیار مهم است که قبل از نظارت کردن فعالیت‌های فرزندانمان به فعالیت‌های خودمان اهمیت بدهیم. گاهی پیش می‌آید که از رفتاری در کودکان ناراحت می‌شویم و از او می‌خواهیم رفتارش را اصلاح کند؛ اما خوب که نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم کودک آینهٔ تمام نمای رفتارهای ماست.
مهم‌ترین چیز این است که همیشه سعی کنیم با فرزندان خود ارتباط برقرار کنیم و در زندگی آن‌ها فعال باشیم. وقت خود را برای گوش دادن و به اشتراک گذاشتن نگرانی‌های آن‌ها اختصاص دهیم تا آن‌ها احساس کنند که هم موردعلاقه و هم احترام قرار می‌گیرند.
مدت‌ها بود که سعی داشتم الگوی خوبی برای فرزندم باشم؛ اما دختر کوچکم درست کارهایی را انجام می‌داد که من ناخواسته مرتکبشان شده بودم. تمام رفتارهایی که ناآگاهانه صورت گرفته بود را مشاهده و تقلید کرده بود؛ بنابراین سعی کردم به‌جای اصرار بر تغییر کیفیت زندگی‌اش و گوشزد کردن مدام اشتباهاتش، روی رفتارهای خودم نظارت بیشتری داشته باشم و رفتارهایم کاملاً آگاهانه و با درایت بیشتری باشد. بنجامین هاردی در کتاب خواستن، توانستن نیست، در رابطه با اعتیاد کودکان به فنّاوری می‌گوید: « اگر والدین نسبت به تلفن همراه متفکرانه و با درایت عمل کنند، فرزندانشان به استفاده سالم از فنّاوری گرایش بیشتری دارند.» بنابراین باید بدانیم وقتی در مورد مسئله‌ای به‌عنوان یادگیری صحبت می‌کنیم، اولین روشی که کودکان از آن بهره می‌برند، مشاهده و تقلید است. پس بایستی الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشیم.
رفتارهای متداولی که می‌توانند الگوی فرزندان باشند
به دیگران و خودمان احترام بگذاریم.
اگر می‌خواهیم فرزندمان به ما احترام بگذارد، باید به فرزندمان احترام بگذاریم. همچنین بایستی به دیگران نیز احترام بگذاریم. والدینی که مرتباً دیگران را تحقیر می‌کنند به‌طور غیرمستقیم به فرزندان خود بی‌احترامی به دیگران را آموزش می‌دهند.
نگاه مثبت داشته باشیم.
هیچ‌کس کامل نیست، ما همه انسان هستیم، اشتباهات از طرف ما نیز اتفاق می‌افتد؛ بنابراین، اگر می‌خواهیم فرزندمان کارهای درست را انجام دهد، در صورت ارتکاب اشتباه، از گفتن «ببخشید» تردید نکنیم.
مهارت‌های ارتباطی مثبت را تمرین کنیم.
کلمات ابزاری قدرتمند هستند. همان‌طور که می‌دانیم، مهارت‌های اجتماعی یک‌راه عالی برای الگوبرداری از رفتار مثبت و تقویت اعتمادبه‌نفس کودک است، اگر آن‌ها را مجبور کنیم کلمات طلایی مانند «متشکرم»، «لطفاً»، «متأسفم» و غیره را در زندگی روزمره خود تمرین کنند. آن‌ها آن را به‌راحتی یاد خواهند گرفت.
فرزندانمان به‌ویژه نوجوانان به‌دقت تک‌تک حرکات و کلمات ما را زیر نظر دارند و نحوه برخورد ما با همه‌چیز از روابط شخصی گرفته تا استرس و ناامیدی شغلی را بررسی می‌کنند. پس چه بخواهیم چه نخواهیم، در حال حاضر الگوی فرزندانتان هستید؛ بنابراین وقتی کاری را جلوی آن‌ها انجام می‌دهیم، بسیار مراقب باشیم.
روی مدیریت خشم کارکنیم.
اگر به فرزندمان بگوییم که نباید دیگران را کتک بزند و مرتباً به خاطر رفتار نادرستش او را کتک بزنیم، او گیج می‌شود؛ بنابراین اگر می‌خواهیم فرزندمان ما را درک کند، ابتدا باید آنچه را که می‌خواهیم، به‌وضوح به او بگوییم.
ارزش زندگی را به او یاد بدهیم.
یکی از ابزارهای ارزشمندی که می‌توانیم برای فرزند خود الگو قرار دهیم، پاسخ صحیح دادن به استرس، عصبانیت یا احساسات آسیب‌دیده است؛ بنابراین، هر زمان که این مسائل را پشت سر گذاشتیم، باید آرام باشیم، سپس فکر کرده و عمل کنیم. باید به یاد داشته باشیم که آموزش‌های مثال‌زدنی اغلب آسان‌تر و مؤثرتر از وادار کردن کودکان به اطاعت از قوانین با ترساندن، تهدید یا وسوسه کردن آن‌ها با پاداش است.
و در آخر لازم نیست که پدر و مادر کاملی باشیم اما بایستی همواره به یاد داشته باشیم که ما الگوی فرزندانمان هستیم و بایستی با رفتار مناسب او را تشویق به انجام کارهای صحیح کنیم و خودمان را بی‌نیاز از مشاور ندانیم و همواره با خواندن کتاب‌های تربیتی به دنبال رفع مشکلاتمان در رابطه باتربیت فرزندمان باشیم.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده