مراقب نحوه انتقاد کردنتان باشید.
قبل از اینکه بخواهید از کسی انتقاد کنید باید بدانید که انتقاد تنها بایستی با یک هدف صورت بگیرد؛ و آن این است که شما و طرف مقابل بخواهید به نتیجه بهتری دست پیدا کنید و مطمئن باشید که این کار، شدنی است.
مثلاً به یک نفر بگویید ظاهرتان چقدر بد است و بینی‌تان بزرگ است یا چشم‌هایتان بی‌حالت است. این انتقاد نیست و فقط یک تخریب و توهین است. البته برخی به بهانه توصیه‌های دوستانه، چنین تخریب‌هایی را انجام می‌دهند که شاید اصلاً متوجه هم نباشند. فکر کنید مرتب در میهمانی‌ها به شما بگویند:« چرا فلان عمل زیبایی را انجام نمی‌دهی؟ بهتر می‌شوی.» شاید شما با ظاهرتان هیچ مشکلی نداشته باشید؛ اما همین حرف شما را از دایره امنتان بیرون می‌کشد و نگران می‌شوید که نکند واقعاً مشکلی وجود داشته باشد.
برای یک انتقاد خوب و نتیجه بحش اولاً هیچ وقت درباره ظاهر دیگران انتقاد نکنید و ثانیا انتقاد شما باید به نحوی باشد که فرد مقابل رفتار و عملکردش بهتر شود و بتواند کاری برای ضعفی که دارد انجام بدهد و با آن انتقاد، واقعاً پیشرفت کند؛ بنابراین اگر انتقاد شما تأثیری روی عملکرد فرد نداشته باشد، کار عبث و بیهوده‌ای است و چه‌بسا که منجر به دلخوری هم بشود؛ همچنین توجه داشته باشید که زمان، مکان و وضعیت کسی که می‌خواهید از او انتقاد کنید، هم طوری باشد که پذیرای انتقاد شما باشد. مثلاً به‌هیچ‌وجه در یک میهمانی از کسی انتقاد نکنید. نه‌تنها او خودش را اصلاح نمی‌کند بلکه از شما هم کینه به دل می‌گیرد.
چگونه انتقاد کنیم؟
برای اینکه بخواهیم از شخصی انتقاد کنیم باید بدانیم چگونه این کار را انجام دهیم که طرف مقابل جبهه نگیرد و باعث ناراحتی‌اش نشود.
برای انتقاد ابتدا باید در مورد نکته مثبتی که وجود دارد، صحبت کنیم و از شخص مقابل‌مان تعریف کنیم. در مرحله بعد به آرامی می‌توانیم نکته مورد نظر را گوشزد کنیم.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده
3 پاسخ
خب باید عرض کنم شناختی که ما از خودمون داریم با شناختی که دیگران نسبت به ما دارند یا پیدا می‌کنند قطعا تفاوت‌هایی داره . چون هر کس (ما و دیگری) از زاویه‌های متفاوتی به خصائل سازنده‌ی شخصیت‌ها نگاه می‌کنیم . درسته که ما منتظر تایید یا نظر دیگران نیستیم ولی نمی‌توانیم نسبت به آن هم بی تفاوت باشیم . مخصوصا وقتی که دلائل متقنی برای بیان آن وجود داشته باشه . بنطر من کسی که بیرون از ما وجود داره ابعادی از ما رو می‌بینه(در مقایسه با دیگران که توسط خودش بطور خواسته یا ناخواسته انجام میشه) که ما خودمون از اون غافل هستیم . بنابراین اگر تعریفی از جانب من شنیدید یا با نقدی روبرو شدید ، تماما منوط به چیزهایی می‌شود که حس می‌کنم یا می‌بینم . کاملا صادقانه ، به دور از غلو و بدون حاشیه .
اصلا و اصلا و اصلا نشانه‌های یک خانم بالغ با تفکری خشک در شما دیده نمی‌شود . آنچه می‌بینم (بواسطه آنچه در این ایده خواندم) دختری جوان ، پر از شور و شوق ، پر جنب و جوش ، با نمک ، پر‌انگیزه ، با اعتماد به نفس قوی ، و متکی به خود بود .
لطفا در همین احوال بمانید و از زندگی و اتفاقات پیش رویش لذت ببرید و اطرافیانتان را غرق در سرور کنید .
این تعریف خوب بود ؟ حالا می‌تونم یه انتقاد کوچولو ازتون بکنم ؟ انتقادی که به سبب آن در دلم اشک ریختم .
دوست عزیز تعاریفتون ار نقد خطرناک تره. چون چیزی ورای احساس و شناختی هست که من نسبت به خودم پیدا کردم باعث میشه که تعاریفتون قابل پذیرش نباشه برام و فکر کنم که منو دست انداختید. شما نقدتون رو بکنید.