معرفی کتاب خاطرات آدم و حوا اثر مارک تواین

بیشتر از چندساعت وقت نمی برد.

خواندن این کتاب وقت زیادی از شما نمی برد. ترجمه ای که من داشتم متعلق به حسن علیشیری بود که بسیار ساده و روان به بیان روایت داستان پرداخته بود. ترجمه دیگری از این کتاب را نخواندم و نمی توانم درباره ترجمه های دیگری نظری ارائه دهم ولی حین خواندن این کتاب به تجربه خوب و نابی دست یافتم و آن هم این بود که روزانه نویسی اگر به سبک حوا باشد خیلی خیلی دل پذیر و ساده است و من برای اولین بار بعد از خواندن کتاب که دست به روزانه نویسی زدم از متنی که نوشتم خیلی لذت بردم و همه چی برایم شیرین بود. متنی که نوشته بودم را با صدای بلند خواندم و از خواندش لذت بردم. هیچ حس غرابتی با نوشته نداشتم اما قبلا همه چیز را سخت می کردم. نمی دانستم از کجا شروع کنم و بعد از کلی تقلا و کلنجار رفتن با خودم، سرآخر، روز نوشتم تبدیل می شد به یک دلنوشته که اصلا شباهتی با روزنوشت نداشت. راستش اولش که این کتاب را می خواندم همش منتظر بودم که جایی روال داستان عوض بشود چرا که داستان به گونه ای ساده و کودکانه پیش می رفت که پیش خودم می گفتم مگر امکان دارد که مارک تواین چنین ساده و کودکانه نوشته باشد. من قبلا رمان های تام سایر و شاهزاده و گدا از این نویسنده را خوانده بودم که به کل سبکش با این داستان کوتاه طنز گونه متفاوت بود. در حین خواندن متوجه طنزی که در نوشته ها بود و نوع نگرش ان به ماجرای خلقت شدم و مشتاقانه تا انتها ادامه دادم و نتیجه ای که در پایان عایدم شد این بود که قلمم نسبت به قبل از خواندن کتاب روان تر شده بود.