لیلا علی قلی زاده

آشنایی من با آناتول فرانس

آشنایی من با آناتول فرانس

چند روزی است که شیفته‌ی آناتول فرانس شده‌ایم. در کتاب خاطرات حسن علی خان مستوفی خواندیم که ایشان دیداری با آناتول فرانس پدر نثر فرانسه داشته‌اند. هرچند که می‌دانستیم، نثر این کتاب طنز است و شاید این مطلب هم یاوه‌ای بیش نباشد؛ اما نام آناتول فرانس را که به گوشمان نخورده بود به جناب گوگل سپردیم و ایشان آناً فاناً شجره‌نامه‌شان را پیش رویمان گذاشتند.

در این مطلب قصد نداریم که شما را با ایشان آشنا کنیم که باید خودتان بروید سراغشان و آنچه که لازم است را درباره او بدانید. باز هم از گوگل خواستیم که چند کتاب از ایشان به ما معرفی کنند که به چندتایی از آن‌ها که روی طاقچه مان بود اشاره کردند. با گذاشتن مبلغی به عنوان ودیعه کتاب «زندگی من» را به امانت گرفتیم هرچند که باغ اپیکور و زنبق سرخ پیشنهاد شده بود؛ اما هیچ کدامشان موجود نبود و ما ناچاراً به همین کتاب بسنده کردیم. کتاب زندگی من به خاطرات دوران کودکی نویسنده می‌پردازد و الحق که نثر شیوا و صمیمی دارد و به دل می‌نشیند.

باغ اپیکور

امروز به صورت اتفاقی با شنیدن نام روزها در راه شاهرخ مسکوب و باشگاه ادبیات از دوستمان به سراغ باشگاه رفتیم و نام آناتول فرانس را علاوه بر نام مسکوب به باشگاه دادیم و باشگاه هم باغ اپیکور را تقدیممان کرد و فالفور مشغول خواندن باغ اپیکور شدیم. باغ اپیکور به فلسفه اپیکور می‌پردازد و چون اپیکور خودش باغی داشته که در آن به باغبانی و تعلیم شاگردان مشغول بوده، آناتول اسم این کتاب را باغ اپیکور گذاشته است. به شخصه خیلی به دنبال فلسفه نبودیم؛ اما نثر شیوای آناتول فرانس باعث شد که بی وقفه این کتاب را بخوانیم و حساب زمان و مکان از دستمان برود.

درباره آناتول فرانس گفته‌اند که بسیار ساده و شفاف می‌نوشت و این به سبب علم و آگاهی بود که نسبت به زبان داشتند و نویسنده‌هایی که زبان را خوب نمی‌شناسند، سعی می‌کنند با کلمات و واژه‌های ناآشنا برای خواننده متنشان را پیچیده کنند.

حالا از دیروز نوشتنمان نمی‌آید. مدام فکر می‌کنیم که به زبان مسلط نیستیم و بیخودی می‌خواهیم به نوشته‌مان آب و رنگ بدهیم. البته مسلط نیستیم فقط فکر نیست. این را دیشب راس ساعت نه شب فهمیدیم و دو دستی بر فرق سرمان کوبیدیم. از سبک نوشتن آناتول فرانس هم نمی‌شود تقلید کرد که سادگی خاص خودش را دارد. به ناچار مجبوریم به رونویسی روی بیاوریم. همان فعلی که مدت‌هاست از آن غافل شده‌ایم.

 

نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده

 

لیلا علی قلی زاده

4 پاسخ

  1. ای جااانم فقط آخرش لیلون
    نمیری دختر چه چسبید
    اون زبان شناسی رو آی گفتی
    این دوره قجر نویسی رو که میبینم چقدر آقای پایدار مسلطه به زبان شناسی و این همه کلمه تو بساط داره یا بچه های دیگه چقدر اطلاعات دارن و ماشالله خوش ذوق
    لیلون غبطه می خورم
    میگم کاش منم از زمان مدرسه می رفتم دنبال ادبیات و خصوصن این رشته
    چه میشد
    هیییییییییییی

    ممنونم که این کتابو به منم معرفی کردی
    دانلود کردم بخونمش
    چقدر کتاب هست که باید بخونیم
    خدایا به زمانهای ما برکت بده سن الله

    1. وای زهرا تو اینو بگی من چی بگم. تو که عالی هستی. ماشالله همه چی تمومی. مطمئنم که خدا به زمانهامون برکت میده. امین

پاسخ دادن به عهدیه فزونی لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.