دوست خوب خودتان باشید.

زمانی که برای دوست صمیمی‌مان مشکلی پیش می‌آید یا اشتباهی را مرتکب می‌شود، ما سعی می‌کنیم که به او دلداری بدهیم. سعی نمی‌کنیم که نمک روی زخمش بپاشیم و او را تخریب کنیم؛ اما در مواجه با خودمان چطور عمل می‌کنیم؟

ما عادت داریم که مرتب از خودمان انتقاد کنیم و خودمان را سرزنش کنیم. مرتب به خودمان حرف‌های زشت و تحقیرکننده می‌زنیم.

اما اگر همان شیوه‌ای را که در برخورد با دوستمان به کار گرفته بودیم  در رابطه با خودمان هم به کار می‌بستیم، اوضاع طور دیگری بود. تأثیر کلمات منفی که به خودمان می‌گوییم خیلی بیشتر از کلمات مثبت است. باید هزاران  بار عکس یک کلمه منفی را بگوییم تا تأثیر آن از بین برود. ما با کلمات منفی خودمان را متوقف می‌کنیم و اجازه رشد و تغییر را از خودمان می‌گیریم. مثلاً فرض کنید که به کلاس موسیقی می‌روید، اوایل یادگیری، همه‌چیز سخت و دشوار است اگر مرتب به خودمان بگویید که تو بی‌عرضه و بی‌استعدادی، مطمئناً بعد مدتی یادگیری ساز را کنار می‌گذارید. اما کافی است مثل یک دوست خوب به خودتان بگویید، عزیزم تو عالی هستی. خیلی زود پیشرفت می‌کنی و با این نحوه صحبت کردن خودتان را تشویق کنید،آن‌وقت راحت‌تر می‌توانید به فعالیتتان ادامه بدهید.

نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده